DE GESCHIEDENIS VAN DE MINIATUUR BULL TERRIER
Hoe de Miniatuur Bull Terriër precies is ontstaan, is bijna niet te achterhalen.
De Engelsman James Hinks trachtte door kruisingen van verschillende Bulldoggen en Terriërs en misschien nog andere rassen, zijn kleine hond te creëren. Hij was een talentvolle fokker, maar hechtte weinig waarde aan het voeren van stamboeken. Daarbij werden tot 1875 veelvuldig honden met de namen geregistreerd, wat het een en ander nog onduidelijker maakt!
Vast staat, dat in de eerste dagen van de Bull Terriër veel miniaturen voorkwamen.
In de eerste ras standaard voor de Bull Terriër werd het gewicht van het ras gesteld op ruim 4 tot 28 kilo.
Honden met een sterk uiteenlopend gewicht, werden gewoon met elkaar gekruist.
Er zijn meldingen, dat op een show in 1869 maar liefst 32 Bull Terriërs onder de 7 kilo ingeschreven stonden, en 19 honden boven dat gewicht. Er waren zelfs Bull Terriërs van nog geen 2 kilo, de Toy Terriërs.
In feite was er dus een Toy, een Miniatuur en een Standaard variëteit.
De miniaturen werden ingezet bij het Engelse volksvermaak in de zogenaamde “pit”, waar forse aantallen ratten het leven lieten.
Een bekende Miniatuur Bull Terriër uit die tijd was de beruchte rattenvanger “Shaw’s Sacko”, die ware recordaantallen ratten doodde in de pit.
Destijds waren de Miniatuur Bull Terriërs dus veel populairder dan de Standaard Bull Terriërs. Het ras raakte in de vergetelheid.
Pas in 1938 stichten enkele vrienden van het ras, onder wie Sir Richard H.Glyn, een nieuwe club in London voor de Miniatuur Bull terriër. De standaard van de Bull Terriër werd in het geheel overgenomen, op twee punten na; de hoogte mocht maximaal 35,56 cm zijn en het gewicht maximaal 7 kilo.
Hierbij moest de hond de indruk wekken dat hij de maximale substantie bezit, passend bij zijn grootte, en in alle opzichten harmonieus is.
Helaas de Tweede Wereldoorlog onderbrak al snel de vooruitgang van het ras. Na de oorlog werd in Engeland opnieuw een poging ondernomen om, met behulp van klein uitgevallen Bull Terriërs het ras weer op te zetten.
Het grote succes bleef echter nog lang uit. Pas in 1970 lukte het door een aantal doelgerichte kruisingen (Standaard Bull Terriër x Miniatuur en omgekeerd) de kwaliteit van de Bull Terriër te benaderen. In 1978 werd de gewichtslimiet ingetrokken, wat ook een positieve invloed had.
De Miniatuur mocht nu een stevige Bull zijn, in pocket formaat.
Desalniettemin bleef, en blijft er voor fokkers van dit kleine ras nog veel te doen, voordat een eenheid in type en kwaliteit bereikt kan worden.
